زبان بدن
در سال 1950 پروفسور محرابیان، پژوهشگر زبان بدن، طی تحقیقات خود دریافت که تنها حدود 7 درصد پیغامهای ما حین ارتباط با دیگران از طریق کلاممان منتقل میشود! پس چه چیزی از جانب ما پیام برای افراد مقابلمان میدهد؟ آری بدن ما؛ زبان غیر کلامی بیشترین تاثیر را حین ارتباط با افراد دارد(طبق پژوهش پروفسور محربیان حدود 55درصد تاثیر) و تن و آهنگ صدای ما نیز حدود 38 درصد در انتقال پیام ما اثرگذار است.
درنتیجه هنگامی که ما کلامی را بیان میکنیم، نحوه بیان آن بسیار بااهمیتتر از خود چیزی است که میگوییم.
در واقع واژهها و کلمات بیشتر برای انتقال اطلاعات هستند؛ درحالی که زبان بدن برای ارائه نگرشهاست.
اما زبان چیست؟
زبان بدن حالت هایی است که انسان با کل بدنش نشان میدهد و میتوان از مهمترین آنها به موارد زیر اشاره کرد:
- ارتباط چشمی
- حالت چهره
- نحوه ایستادن
- نحوه نشستن
- نحوه راه رفتن
- حرکت دستها
- نحوه پوشش
- و سایر حرکات و ژستهای بدن
زبان بدن مجموعه ی این حرکات است که احساسات و افکار ما را انعکاس میدهد.
چرا باید به زبان بدن توجه کنیم؟
با اصلاح زبان بدن میتوانیم افکاری را که در ذهن داریم، بهتر ابراز کنیم و پل ارتباطی با دیگران ایجاد کنیم.
اگر هنر استفاده از زبان بدن را داشته باشیم، میتوانیم تصویر ذهنی بهتری از خود به دیگران منتقل کنیم؛ بهویژه تاثیرگذاری در برخورد اول که در یادها ماندگار است.
بهعلاوه دانستن این زبان به ما کمک میکند که درک بهتری از اطرافیانمان داشته باشیم و پاسخ مناسبی به احساسات آنها بدهیم.
نکته بسیار مهم در زبان بدن این است که باید مراقب باشیم در هر ارتباطی، زبان کلامی و غیرکلامی ما هر دو پیام یکسانی را منتقل کند که اگر اینگونه نباشد، نمیتوانیم با مخاطب ارتباط خوب و مؤثری برقرار کنیم.
برای اطلاع بیشتر از کلاس های حضوری یادگیری فن بیان در اصفهان اینجا کلیک کنید
در ادامه دو مورد زبان بدن مهم و اثرگذار برای برقراری ارتباط را آوردهایم.
- ارتباط چشمی:
قبل از اینکه شروع به صحبت کنیم لازم است که نگاه مستقیم به چشمهای مخاطب خود داشته باشیم و همزمان با این ارتباط چشمی صحبت ما آغاز شود.
حین صحبت کردن و گوش دادن نیز، ارتباط چشمی ما بایستی همچنان برقرار بماند؛ اما نه به صورت خیرهشدن. بلکه تماس چشمی به این معناست که ما گاه و بیگاه، به چشمان طرف مقابل نگاه میکنیم و دوباره نگاه از چهرهی او برمیداریم.
معمولاً این نوع نگاه کردن، مستقیماً به مردمک چشم طرف مقابل نیست؛ بلکه ما با چشمانمان فضای میان پیشانی و چشمان را جستجو میکنیم.
خیرهشدن، طرف مقابل را معذب می کند و قطع کامل ارتباط چشمی هم پیامهای دیگری را برای او ارسال میکند.
اما قطع و وصل کردن دائمی ارتباط چشمی، بهترین شکل تماس چشمی محسوب میشود.
ارتباط چشمی مؤثرترین روش برقراری ارتباط است؛ بنابراین هنگامی که قبل از گفتگو،ارتباط چشمی را برقرار میکنیم،ارتباط ما قبل از کلام شکل گرفته است.
- حالت چهره:
به تخمین تحقیقات ری بردویستل انسان میتواند در حدود 250000 حالت چهره بسازد و تشخیص دهد.
چارلز داروین اولین کسی بود که در سال (1872) ادعا کرد که بین احساسات و حالت های صورت ارتباط وجود دارد.
او بر این عقیده بود که یک احساس خاص دارای یک حرکت و حالت خاص است که این حرکت احساس یاد شده را منعکس میکند و این چیزی کلی و همگانی است.
در دهه 1960 سیلوان تامکینز اولین مطالعه را انجام داد تا نشان دهد که حالت های صورت،در واقع وضعیت های احساسی خاصی را پوشش میدهد.
بهترین حالت چهره برای برقراری ارتباط و صحبتکردن تبسم است.
وقتی همزمان ارتباط چشمی و لبخند را قبل از کلام رعایت کنیم،در ذهن ناخودآگاه طرف مقابل خود،پذیرفته میشویم و برقراری ارتباط موثر آسانتر خواهد شد.
دیدگاهتان را بنویسید